عجب آماری...

سر کلاس نشسته بودیم و نظاره گر استاد جدید تا بببینیم چه خواهد گفت در این اولین جلسه از این کلاس درس عمومی...

استاد شروع کرد ..

از زمین وزمان و انسان وجامعه

میپرسید چقدر از زندگی راضی هستین و شرایط مطلوب است..؟

در مدینه فاضله هستین از نظر خوبشتن یا در مفتضحه الجامعه...؟

دوستان لب به سخن گشودند و از هر دری صحبت شد و استاد در پایان نظرات عالیقدر ما دانش بجوی ها ایگونه شروع کرد:

از خانواده شروع میکنم... کوچکترین واحد جامعه..

من نوعی باید اول بتوانم خانواده تشکیل بدهم و با یک نفر بتوانم صحبت بکنم و به تفاهم برسم تا در مقیاس کل بتوانم با جامعه در ارتباط باشم.

استاد از خانواده گفت و به طلاق رسید و اماری که میگفت بس در نظرم عجیب

به ازای هر 4/4 ازدواج در ایران 1 طلاق داریم

و در شهر تهران به ازای هر 3 ازدواج 1 طلاق رسمی!!

به علاوه در هر سه ازدواج یک طلاق عاطفی داریم یعنی در تهران از هر سه ازدواج دو طلاق ...واین یعنی فاجعه!

آمار جالبتر آنکه دلیل طلاق از چه قرار است؟؟

8درصد دلایل اقصادی...7 درصد اعتیاد... 49 درصد عدم تفاهم!!!!! و باقی هم سایر موارد چون دخالت خانواده ها و...

یعنی پنجاه درصد به خاطر این است که نمیتوانیم با هم حرف بزنیم درک کنیم و درست ارتباط برقرار کنیم...

امارهای استاد لحظه به لحظه جالبتر میشد:

بررسی سه عامل مهم : 1. میزان سواد 1. میزان ثروت 3. تمدن وشهرنشینی

هرچه باسوادتر طلاق بیشتر هرچه ثروت مند تر طلاق بیشتر و هر چه شهرنشینن تر طلاق بیشتر!!!!

بیشترین امار طلاق در؟؟؟  منطقه یک تهران....

امارها عجیب مرا به فکر واداشت...

چرا؟ چرا تا درک صحیحی از زوجیت نداریم ناآگاهانه وارد این هزارتوی پر پیچ وخم میشویم و در انتها میبازیم... لحظات زندگیمان را...

ای کاش یجای تقلید کورکورانه از قوم وخویش که همه ازدواج کردن و من ماندم..

ای کاش بجای جوگیر شدن در موارد احساسی و عاطفی....

ای کاش بجای استفاده از ملاک های ظاهری و اشتباه...

اندکی تامل کنیم... ملاک های درست را بشناسیم و درک درست از زوجیت و در کنار هم قرار گرفتن را بدست اوریم ...

و من الله توفیق...